Dzieci są bezlitosne! Skok rozwojowy? Ząbkowanie? A może to złośliwość?

Nie... Dzieci chyba nie mogą być złośliwe z natury, a skąd by moja mała Zosia miała się tego niby nauczyć?

Ząbkowanie

Nasze ząbkowanie trwa w najlepsze, a na razie zęba jest pół. Ślina cieknie po pas, łapska w buzi co rusz... Tylko kiedy się to skończy? Czy są na to skuteczne sposoby? I dlaczego trzymana na rękach nie odczuwa bólu?

Skok rozwojowy

To taki czas, kiedy Maluch intensywnie przyswaja nowe umiejętności. Ma wtedy problemy ze spaniem i marudzi... No nasz skok aktualnie dotyczy... Kategorii... No tak, ale chyba jest kategoria - jestem na rękach - nie ryczę, i mam zabawić się sama, to poryczę :P Zosia jest w 35 tygodniu życia, więc do końca skoku jeszcze trochę zostało...

Złośliwość

Tylko skąd? Po kim? Nie... Myślę, że to taka trochę próba sił. Co wymuszę, czego nie. Ale czasem zdecydowanie to nie złośliwość, tylko potrzeba...

Chcę Mamy, ale mam też Tatę

To teraz główna potrzeba Małej - ostatnio zauważyliśmy u niej mały lęk separacyjny. Ale jak może być inaczej? Przecież to ma przy sobie 23 godziny na dobę... (bo przecież czasem mama się kąpie :) )

Wczoraj wybrałam się na zakupy, po godzinie dostałam ostrzegawczy sygnał od Taty Zosi - "jest słabo", ale? Dał sobie radę :) Jak wróciłam jeszcze godzinę później, siedzieli razem i już się na siebie nie złościli. Bardzo chcę, żeby spędzali ze sobą czas, chcę też, żeby Tato czuł się ważny nie tylko w czasie kąpieli Zosi.

Będziemy pielęgnować tą bliskość i rozwijać relację Córa - Tato. Dlaczego jest to tak ważne? Bo Tato nie ma tyle czasu dla Zosi co Mama, nie ma też cycków... Ale za to czas spędzony z Tatą musi być lepszy, bardziej wartościowy...

Menżu jest dla mnie wielkim wsparciem, nie tylko po to, żeby odciążyć w najgorszym momencie, ale... Z nim mogę się pokłócić, poprzytulać, pobić, pogłaskać, powyzywać, pouśmiechać... Jest potrzebny do utrzymania zdrowia psychicznego :D

Potrzeby dużej Budującej i małej Zofii

Macie tak czasem? Kilka dni - kompletnie do dupy, Niebo jakieś szare, wiatr za mocny, tyłek za wielki i jeszcze brak wsparcia? Tak się nam przynajmniej wydaje...

Ja tak czasem mam, wiece co pomaga? Co rozjaśnia takie gorsze dni? Wsparcie bliskiej osoby... Przytulenie ładujące akumulatory na nowy dzień, uśmiech kruszący nasze zlodowaciałe serducho...

Myślę, że każdy ma prawo do takiego przeładowania życiem, do resetu i bliskości. Nie jestem może Matką idealną, która realizuje rodzicielstwo bliskości w 100%, staram się z Małą nie spać całe noce, nie chodzimy w chuście całymi dniami, ale chcę być dla niej wsparciem. Chcę, żeby wiedziała, że każdego dnia może ode mnie otrzymać tą dawkę miłości potrzebną do stawienia czoła światu. Jestem tutaj dla niej i razem damy sobie radę - z zębolami, ze skokami większymi i mniejszymi, tym bardziej, że jest z nami Tato :-)

Dzisiaj jest już lepiej

Zosia obudziła się weselsza, drzemka trwała dłużej niż 30 minut... Co pomogło? Mama? Tato? Zmiana pogody? Nie ważne :-) Ważne, że dzisiaj będzie lepiej, ważne, że wiemy, że po każdej burzy wychodzi słońce, a i burze nie trwają długo.

Choć wiem, że skoku nie koniec, choć wiem, że zęby będą wychodzić jeszcze prawie dwa lata, choć wiem, że pogoda zmienia się co chwilę - wiem, że damy radę, bo nasza Rodzina zawsze da radę :-D

Na tle prania uśmiecham się najpiękniej

Bo ma takie piękne uśmiechy po swojej stronie :-)