Planowałam od pół roku, że latem wyjedziemy... Miesiąc wcześniej kupowałam rzeczy, które mogą się przydać, tydzień przed wszystko prałam, a dwa dni przed pakowałam... A potem... ?!

Zosia to już przedszkolak zaprawiony w bojach ;) dwa lata za nią, i choć teraz przed nami nowa placówka, raczej wiem, czego się mogę po niej spodziewać. Zagadką jest natomiast Szymcio, który właśnie zaczyna swoją przedszkolną przygodę. Nie wiemy, jak się odnajdzie w tym rytmie i jak przyjmie to całe przedszkolakowanie, więc wiele o tym rozmawiamy. A, że pismo obrazkowe też się przydaje, wczoraj przygotowaliśmy sobie plan dnia, tak by dzieciaki wiedziały jak to będzie, kiedy zacznie się rok szkolny.

Jak wiecie, moja siostra, Natalia, jest doradcą noszenia w chuście ClauWi. Pomagała mi w nauce wiązania (klik) i w tym, by zrozumieć dlaczego pozycja dziecka jest tak ważna. Nosimy się sporo, a mimo to, nie ogranicza to rozwoju naszych dzieci, a z Hanką, to już w ogóle jest ekspresowo :D

Pamiętacie, jak miałam obawy przed wakacjami? Zastanawiałam się, jak to ogarnę, całą trójkę w domu... Może nie jest lekko, ani łatwo, ale wieczorem choć przetyrana, idę spać szczęśliwa. Jak nam minął pierwszy miesiąc wakacji?

Zdawać by się mogło, że tak. Tzn. mi się tak to wydawało oczywiste i normalne. Całe życie moje, jakoś niewiele miałam wspólnego z mamami noworodków, ale raczej były to mamy karmiące piersią. Ok. Wydawało mi się, że to po prostu tak jest, że się dziecko rodzi, to się je karmi i kropka. Jakież było moje zdziwienie, kiedy ktoś ze zdziwieniem przyjął informację, że ja karmię? Jak tak myślę, o tym moim karmieniu, to ja chyba miałam szczęście...